4 października 2021 r. Prezydent RP podpisał Ustawę z dnia 17 września 2021 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw.

Informacja o ustawie

Głównym celem ustawy z dnia 17 września 2021 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw jest ograniczenie obowiązków koncesyjnych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji. Wiąże się to ze zmianą definicji małej instalacji. Ma to nastąpić przez podniesienie górnego progu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej z dotychczasowych 500 kW do 1 MW lub mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu dla instalacji odnawialnego źródła energii (OZE), określonej w ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (ustawie OZE). Nowelizacja wprowadzi, z jednej strony ograniczenie obowiązków dla podmiotów chcących wytwarzać energię w małych instalacjach, z drugiej spowoduje przeniesienie „z urzędu” przedsiębiorców posiadających koncesję, a których instalacje spełniają warunki określone dla małej instalacji, do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

Ponadto proponowane w ustawie rozwiązania mają na celu wprowadzenie ułatwień w lokalizowaniu inwestycji oraz wydłużenie okresu funkcjonowania systemu wsparcia dla energetyki odnawialnej.

Ustawa ponadto:

1. określa definicję „łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej” instalacji OZE;
2. przedłuża do dnia 30 czerwca 2047 r. funkcjonowanie systemu wsparcia dla OZE (obowiązek zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po cenie stałej, prawo do dopłaty do ceny rynkowej w ramach systemu FIT, FIP oraz systemu aukcyjnego);
3. umożliwia Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa (KOWR) wydzierżawianie w trybie bezprzetargowym gruntów należących do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa spółkom kapitałowym prowadzącym działalność w zakresie wytwarzania energii odnawialnej;
4. podnosi granicę, ze 100 kW do 500 kW mocy zainstalowanej, dla wybranych instalacji wykorzystujących OZE, bez konieczności wprowadzania zmian w studium uwarunkowań i kierunkach zagospodarowania przestrzennego gminy, a w konsekwencji w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (dotyczy obszarów i ich stref ochronnych, na których zaplanowano wcześniej posadowienie instalacji OZE);
5. doprecyzowuje obowiązujące przepisy;
6. wprowadza zmiany proceduralne, w tym dotyczące np. zobowiązania operatorów sieci dystrybucyjnych do przekazywania danych pomiarowych obejmujących godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobranej z tej sieci przez prosumenta energii odnawialnej.

Ustawa, oprócz ustawy OZE, zmienia:

1. ustawę z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa;
2. ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich;
3. ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
4. ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wejście w życie ustawy

Termin wejścia w życie ustawy został ustalony na 14 dni od dnia jej ogłoszenia, z wyjątkiem:

1. art. 1 pkt 4 lit. b–d i pkt 16 lit. b–f, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2022 r.;
2. art. 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2022 r.;
3. art. 1 pkt 33 lit. c i art. 15, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Źródło: prezydent.pl; fot.: freeimage / Debbie Mous